Yalnizlik

Bu yazimda dilimin dondugunce yalnizliktan bahsedecegim.
"Yalnızlık, tek kelime, söylenişi ne kadar kolay. Halbuki yaşanması o kadar zordur ki". Goethe
Bu yazinin icerigi uzun zamandir bu konu uzerine okuduklarimdan, internette gorduklerimden ve kendi dusuncelerimden olusuyor.

Yalnizligi Turk Dil Kurumu: Yalniz olma durumu, kimsesizlik, issizlik, tenhalik olarak tanimlamis.

Her ne kadar Ozdemir Asaf “Yalnizlik paylasilmaz, paylasilirsa yalnizlik olmaz” dese de yalnizlik duygularimizi ictenlikle paylasacak birinin olmamasi demektir. Her insan kendini yargilamadan dinleyecek birisine ihtiyac duyar. Bir insanin zamanini ve ilgisini bizi dinlemeye ayirmasi, bizi anlamaya calismasi, iyi ki varsin demesi bize degerli oldugumuz duygusunu verir. Insanlarin buyuk cogunlugunun belki bircok tanisi vardir, arkadasi vardir ama tek dostu yoktur. Seni,  senin kadar onemseyen duygularina deger veren bir dost. Boylesine dostluklar cikarlara ya da kendini yalnizligimizi avutma cabasina dayanmaz. Dostluk sevginin varoldugunun gostergesidir, yalnizlik ise sevginin olmadiginin. Bu yuzden yalnizlik kabullenmesi en zor duygulardandir. Insan kizginim, uzgunum, mutsuzum demek de beis gormezken yalnizim demekte zorlanir. Cunku yalnizim demek bir anlamda kimse beni sevmeye layik gormuyor demektir.

Yalnizlik duygusu insan duygularinin yelpazesi icinde belki de en "komunist" duygudur. Cunku zengin-fakir, guzel-cirkin, genc-yasli ayrimi hic mi hic yapmadan kendisini esit bir bicimde ifade eder.

Yalnizlik esasinda sevme korkusudur. Bu korku saglikli iletisimi, ictenligi, yakinlasmayi, guveni engeller. Ve bu yalnizligin dayanilmaz agirligiyla insan umutsuzca birinin kendisini sevmesini bekler. Sevginin altin tepsiyle kendine sunulacagi umuduyla oyalanir. Bu kisilere gore onlar hic caba sarfetmeden birgun onlari sevecek biri, birileri mutlaka cikacaktir. Kader bu tur insanlarin isteklerini yerine getirse bile malesef yalnizliklarina her zaman care olmuyor. Evli olmanin da her zaman yalnizliga care olmadigini yasayan bilir. Buna ragmen sirf yalnizligindan kurtulacagi umuduyla evlenen nice insan var. 

Yalnizlik sadece insan mutsuzken hissedilen bir duygu da degildir.  Bazen en mutlu anlarimizda gelir bulur bizi. Yazar Faith Baldwin bu durumu soyle orneklendiriyor "Yalnizlik sadece karanlik ve puslu gunlerde kendini hissettirmez. Bir ilkbahar sabahinda ya da gunesli bir yaz gununde bile nerede ve ne yapiyor olursaniz olun aniden keskin bir bicak gibi saplanabilir yureginize".

Yalnizliktan kurtulmak icin bir cok yontem dener insanlar. Kimi kadinlar gunubirlik yatak arkadasliklariyla yalnizligini gidermeye calisir. Bu tarz kadinlarin aslinda acligini cektigi sey cinsellik degil. Cinselligini kullanarak gordugu gecici ilgidir. Bu tur kadinlar erkeklerin ilgisini cekecek baska bir seyi olmadigini kabullenecek kadar kendisini degersiz gorur. Onunla yatmak icin soylenilen iki tatli soz, ona kisa bir an icin bile olsa onem verilen, sevilen kisi oldugu duygusunu yasatir. Yalnizligi giderme yontemleri erkekler icin biraz daha farklidir. Kimi erkekler o bar senin bu bar benim gezerken, kimi alkole siginir, kimi de komedyen kisiligiyle ilgi odagi olarak yalnizliginin acisini biraz olsun hafifletmeye calisir. Bu yuzden cogu gulen palyaconun ardinda, aglayan bir insan vardir.

Cok fazla karistirilan ve aslinda birbirinden cok farkli duygulari ifade eden iki sozcuktur yalnizlik ve tekbasinalik. Yalnizlik tekbasinalik degildir. Tekbasinalik cogu zaman insani yaratici, uretken ve insan kilar. Cogu kez duymussunuzdur iliskim oldugundan beri kendime yeteri kadar zaman ayiramiyorum ya da eskiden ne cok kitap okurdum serzenislerini. Bu yuzden tekbasina oldugumuz donemleri eger yalin bir bicimde kendi icimizde yasamaya izin verirsek, bu anlar yasamimizin en odullendirici ve haz verici anlari olabilir. Tek basina kalmak ve ayni zamanda yalniz olmamak mumkundur, tipki kalabaliklar icinde olup ayni zamanda yalniz olmanin mumkun oldugu gibi. Yalnizlik insanlardan fiziksel olarak degil ruhsal olarak ayri olmaktir zira. Bu ayrimi Ahmet Altan cok guzel anlatmistir: "Yanimda kimse olmadigindan degil yalnizligim, yalniz oldugumu soyleyebilecegim kimse olmadigi icin yalnizim ben".

Acik birakilan tuvalet kapisi, toplanmayan yatak, tek kisilik demlenen cay, gelirken su getir dedigin kisinin kendin olmasi, uyuyup kaldiginda ustunun acik kalmasi, her baktiginda odanin daha kucuk gelmesi, youtubeda ayni sarkiyi zilyon kere dinlemek, cep telefonunun sarjinin vaadedilen sayilara donmesi, sirtinin o iki kureginin arasini kasiyamamak, uzun zaman sonra konusunca kendi sesini taniyamamak, cift kisilik yataktaki tek yastiktir yalnizlik.

Yalnizlik yalniz uyanmak, yalniz yemek yemek, yalniz sinemeya gitmek falan degil...
Yalnizlik bunlari biriyle yapmak ve kendini yalniz hissetmek.
Yalnizlik tek basina bir yere gitmek, tek basina kafede oturmak, tek basina barda takilmak degil...
Yalnizlik kalabaliklar icinde olup paylasamamak.
Yalnizlik sus pus oturmak degil...
Yalnizlik kendini anlatabilmek icin debelenip bir allahin kulunun anlamamasi seni.
Yalnizliz dogruyu soyleyecek kimsenin olmamasi degil...
Yalnizlik dogrulari soylediginde kimselerin sana inanmamasi.
Yalnizlik dunyada hicbir akrabanin olmamasi degil...
Yalnizlik dunyada fikir danisabilecegin hicbir akrabanin olmamasi.
Yalnizlik hic dostunun olmamasi degil...
Yalnizlik gozun kapali kendini teslim edecegin hic dostunun olmamasi.
Yalnizlik parasiz pulsuz kalip sokaklarda yatmak degil...
Yalnizlik paranin pulunun girla olmasi ama paran pulun olmasa cevrenin buyuk cogunlugunun etrafinda olmayacagini bilmek.
Yalnizlik melankolik olmak degil...
Yalnizlik mutlu olmak icin hicbir sebep bulamamak.
Yalnizlik mutsuz olmak degil...
Yalnizlik hayati paylasma istegi yaratan bir allahin kulunun hayatinda olmamasi.


Yalnizlik kitabinin yazari Ira J. Tanner, Sunus bolumunu yazan Nil Gun ve gercek kimliklerini bilmedigim eksi sozluk yazarlarina saygilarimla...